Przeprowadzono badania nad szkodliwym wpływem wczesnego odsadzania – momentu, kiedy niemowlę jest oddzielane od matki – u różnych ras. Choć kot jest najbardziej popularnym zwierzęciem domowym, w przypadku którego wczesne odsadzanie jest powszechne, tego typu badań na jego temat jeszcze do niedawna nie prowadzono wcale. Działo się tak, mimo przypuszczalnego związku między wczesnym odsadzeniem a problemami behawioralnymi u kotów.
Według rozpowszechnionego przekonania, socjalizacja kotów następuje w ciągu 8 tygodni po urodzeniu i po upływie tego czasu zachowanie nie jest już w sposób istotny kształtowane przez doświadczenia społeczne. Tymczasem wyniki badań opublikowane niedawno w czasopiśmie
Scientific Reports sugerują, że opóźnienie odsadzenia może wnieść wyraźną różnicę.
W poszukiwaniu dobrostanu kotów
Badania oparły się na dorobku wcześniejszych prac, którymi kierował profesor Hannes Lohi z Wydziału Weterynarii Uniwersytetu Helsińskiego, korzystając z częściowego wsparcia finansowanej ze środków UE sieci ERA-NET NEURON II (program już zamknięty). Grupa profesora objęła badaniami ankietowymi na temat zdrowia i zachowania około 6000 kotów, tworząc najobszerniejszą bazę danych o zachowaniach kotów na świecie. Pośród problemów behawioralnych, które trapią koty, można wymienić nieśmiałość, ssanie wełny, nadmierne lizanie futra i agresję.
Mając na względzie powyższe wyniki, ustalono w ramach najnowszych badań, że problemy behawioralne kotów są powszechniejsze niż się spodziewano, a ich umiarkowana postać dotyczy ponad 80% osobników. Doktorantka, Milla Ahola, podsumowuje: „Wiek odsadzenia ma wpływ na późniejsze zachowanie kota. Koty odsadzane, zanim osiągną wiek 8 tygodni, wykazują większą agresję i stereotypowe zachowania. Natomiast koty odsadzane po osiągnięciu dorosłości trapi mniej tego typu problemów. Koty odsadzone w wieku 14 tygodni borykają się z mniejszą liczbą problemów behawioralnych niż te odsadzane wcześniej”.
Naukowcy ustalili, że zmiany behawioralne są także powiązane ze wzmożoną agresją, która jest skorelowana z nasilonym zachowaniem stereotypowym. To naprowadziło zespół na powiązanie neurologiczne, co jak sugerują ma związek ze zmianami w neuroprzekaźnikach jąder podstawnych.
Odkrycie, że wczesne oddzielenie od matki skutkuje większą częstością występowania problemów behawioralnych potwierdzają także badania nad innymi zwierzętami, takimi jak gryzonie, małpy i norki. Zasugerowano, że podobne objawy występują też u ludzi. W ramach wcześniejszych badań ustalono, że wczesne odsadzenie może skutkować szeregiem zmian neurobiologicznych, takich jak upośledzona pamięć i procesy poznawcze.
Naukowcy odkryli, że korzyści rosną jeszcze bardziej po wydłużeniu minimalnego zalecanego w Finlandii okresu 12 tygodni, zanim kocię może zostać odebrane matce, o dodatkowe dwa, czyli łącznie do 14 tygodni. Zespół zamierza teraz zebrać więcej danych i poszerzyć zakres prowadzonych badań, aby przyjrzeć się większej liczbie czynników środowiskowych, takich jak opieka matki, warunki życia przed odsadzeniem, socjalizacja i warunki życia po odsadzeniu, a także przeanalizować, czy wiek odsadzenia wpływa odmiennie na różne rasy.
Więcej informacji:
witryna projektu
poleca:
