Leczenie chorób przewlekłych jest ważnym wyzwaniem dla służby zdrowia w
UE. Pacjenci mogą cierpieć na jedno lub kilka współistniejących schorzeń
przewlekłych (mówi się wtedy o wielochorobowości). Luki między aktualną
wiedzą medyczną a stosowanym leczeniem chorób przewlekłych skutkują
gorszymi wynikami pacjentów.
Finansowany przez UE projekt
TICD (Tailored implementation for chronic diseases) ma na celu stworzenie lepszych metod wdrażania wiedzy o opiece nad przewlekle chorymi. Uczestnicy czteroletniego badania przyjęli strategię badań empirycznych do analizy przewlekłych schorzeń w pięciu rożnych systemach zdrowotnych: choroba sercowo-naczyniowa w Holandii, otyłość w Anglii, depresja w Norwegii, przewlekła obturacyjna choroba płuc w Polsce i wielochorobowość w Niemczech. Te przewlekłe schorzenia charakteryzują się częstym występowaniem w populacji, dużym obciążeniem chorobą oraz wysokimi kosztami zarówno dla pacjentów, jak i społeczeństwa.
Interwencje na rzecz dostosowanego wdrażania wiedzy to strategie osiągania zmian w praktyce klinicznej, które uwzględniają określone przez interesariuszy przeszkody we wprowadzaniu zmian. Uczestnicy projektu przetestowali skuteczność i wydajność dopasowanych metod i modeli podczas pięciu klasterowych badań randomizowanych.
Zidentyfikowano 57 czynników warunkujących stosowaną praktykę w 7 domenach, uwzględniając ponad 400 badań opisowych metod. Zaktualizowano systematyczny przegląd Cochrane strategii dostosowanego wdrażania o dane z 32 badań randomizowanych. Pracownicy służby zdrowia, specjaliści od poprawy jakości, zaopatrzeniowcy z branży opieki zdrowotnej oraz badacze zajmujący się zagadnieniem zdrowia uczestniczyli w grupowych konsultacjach w pięciu krajach w celu ulepszenia opieki nad chorymi przewlekle. Zidentyfikowane czynniki warunkujące stosowaną praktykę zmapowano głównie w obrębie trzech dziedzin: czynniki leżące po stronie pracownika służby zdrowia, czynniki dotyczące pacjenta oraz interakcję między pracownikami służby zdrowia.
Co najważniejsze, stworzono dopasowane programy wdrażania, mające zwiększyć skuteczność działań służby zdrowia w przypadku chorób przewlekłych. Programy te, ocenione w ramach pięciu osobnych badań klasterowych z randomizacją i grupą kontrolną, pokazały, że dopasowane wdrażanie zwiększa skuteczność działań służby zdrowia w kilku aspektach, choć nie osiągnięto ustalonych początkowo pierwszorzędowych punktów końcowych. Obejmowało to identyfikację czynników warunkujących zmiany w leczeniu przewlekłych chorób, sprawdzanie skuteczności i wydajności metod dopasowywania oraz analizę związku z działaniami na rzecz wdrażania.
Analiza pokazała, że skuteczność metod dopasowywania była duża, lecz zastosowanie wybranych interwencji wymaga ulepszeń, aby wywierały one większy wpływ. Uczestnicy projektu TICD stworzyli nowy zestaw uniwersalnych pytań, aby określić skuteczność przyjętej metody niezależnie od kraju. Znajdą one ogólne zastosowanie we wdrażaniu praktyk opartych na dowodach.
poleca:
