Leczenie komórkami śródbłonka

Wrodzone wady naczyniowe (CVM) stanowią grupę zaburzeń wrodzonych związanych z wadami żył lub tętnic. Powodują on często szpecące zmiany na twarzy oraz stanowią znaczące źródło bólu i trudności społecznych chorych. Obecnie brak sprecyzowanej metody leczenia CVM.

Aby wywołać proces transróżnicowania komórek śródbłonka (EC) w zmienionym chorobowo miejscu, wymagana jest lepsza charakterystyka składników komórkowych CVM. Finansowany przez UE projekt CVM THERAPY (Angiogenesis research to improve therapies for vascular malformations) ma za zadanie wyizolować i scharakteryzować EC w wadach naczyniowych dla sprecyzowania metody leczenia tych zmian.

Badacze wyizolowali kapilarne, żylne i limfatyczne komórki EC z różnych sporadycznych przypadków CVM w biobankach. Zastosowano system analizy komórkowej w czasie rzeczywistym dla przeanalizowania proliferacji komórek EC z wad oraz ich właściwości migracyjnych i angiogennych. Wstępne dane wskazują na wyraźne zmiany w porównaniu z ich normalnymi odpowiednikami.

W celu selektywnego zatrzymania dopływu krwi w różnych chorobach, naukowcy pracują nad rozróżnieniem komórek EC dla mezenchymalnych komórek macierzystych, stanowiących dobrze znane zjawisko rozwojowe. Nacisk kładziony jest również na identyfikację podstawowych szlaków sygnałowych i czynników transkrypcyjnych powiązanych z tymi procesami transróżnicowania.

Na podstawie wcześniejszych prac badacze projektu CVM THERAPY odkryli, że TGF-beta prowadził do transróżnicowania komórek śródbłonka do komórek mezenchymalnych, a obecnie badają stosowanie cytokiny w warunkowaniu transróżnicowania komórek EC w CVM. Ponadto badają oni możliwość wykorzystania czynników transkrypcyjnych — surowiczego czynnika reakcji i miokardyny, które są wymagane przez komórki mięśni gładkich.

Podsumowując, działania w ramach projektu CVM THERAPY pokazują, jak charakteryzacja EC może prowadzić do rozwoju leków ukierunkowanych na CVM.