Jak walczyć z dengą

o niedawnym wybuchu pandemii dengi na Maderze, Światowa Organizacja Zdrowia podniosła alarm dotyczący zapadalności i częstości występowania epidemii. Faktem jest, że globalny zasięg choroby powiększył się w stopniu dotąd niespotykanym, obejmując coraz więcej krajów, w których notuje się przypadki dengi.

Obecnie brak jest dostępnych terapii lub szczepień, a kliniczne postępowanie w przebiegu tej choroby polega głównie na ostrożnym monitorowaniu oraz dożylnym leczeniu płynami. Prace realizowane w ramach projektu IDAMS ("International research consortium on dengue risk assessment, management, and surveillance), finansowanego ze środków UE, skupią się na potrzebie opracowania nowych narzędzi diagnostycznych i klinicznych dla postępowania w przebiegu dengi.

Konsorcjum wykorzysta parametry kliniczne i laboratoryjne, jak również biomarkery wirusa oraz immunologiczne, aby odróżnić wirus dengi od innych popularnych chorób. Projekt IDAMS skupi się również na globalnym mapowaniu dengi oraz ocenie możliwych scenariuszy rozprzestrzeniania się do innych regionów świata w przyszłości. Równie ważne jest opracowanie skutecznych i tanich systemów wczesnego ostrzegania i reagowania na wypadek epidemii.

W ramach projektu toczą się badania z udziałem pacjentów zakażonych wirusem dengi, celem rozpoznania klinicznie użytecznych korelatów ostrego przebiegu choroby oraz markerów ewolucji choroby do jej postaci ostrej. Trwają również prace nad opracowaniem innowacyjnych narzędzi diagnostycznych, mających poprawić skuteczność, czułość i szybkość wykrywania dengi. Prowadzone są aktywne działania na rzecz opracowania skutecznej szczepionki, a jednym z kroków milowych projektu jest określenie mechanizmów ochronnej odporności.

Sporo uwagi poświęcono na przewidywanie wybuchu epidemii. Członkowie IDAMS zrewidowali aktualne praktyki stosowane w ramach systemów monitorowania dengi oraz ich wpływ na kontrolę tej choroby. Dokonując syntezy danych epidemiologicznych pochodzących z różnych krajów, naukowcy stworzyli model przewidywania choroby. Według tego modelu, głównymi czynnikami ryzyka wydają się być temperatura, obecność przypadków dengi oraz wiek osoby zakażonej.

Oprócz wektorowych map dystrybucji, danych klimatycznych i społeczno-gospodarczych, zebrane informacje pozwolą oszacować zasięg globalny choroby do roku 2080. Te dane powinny pomóc w opracowaniu lepszych narzędzi, polityk i wytycznych w celu zapobiegania lub ograniczania przenoszenia się tej choroby.