Hormon regulujący apetyt może pomóc w leczeniu depresji

Depresja jest poważnych schorzeniem psychicznym, które dotyczy
ok. 21 proc. populacji światowej. Leczenie depresji jest
zdominowane przez metody farmakologiczne, tj. zastosowanie leków
przeciwdepresyjnych. Leki te oddziałują na neuroprzekaźniki -
związki pośredniczące w komunikacji neuronów mózgu - głównie
serotoninę, ale też noradrenalinę.

Niestety, terapia ta nie skutkuje u wszystkich pacjentów, a wśród
tych, u których działa, całkowite wyleczenie uzyskuje się jedynie
w przypadku 35-40 proc. chorych. Dlatego zapotrzebowanie na nowe
leki przeciwdepresyjne jest ciągle ogromne, a naukowcy nie ustają
w ich poszukiwaniu.

Najnowsze badania naukowców z Uniwersytetu Stanu Teksas w San
Antonio rodzą nadzieję na nowy lek przeciwdepresyjny,
niespokrewniony z dotychczas używanymi środkami.

Nowym kandydatem jest wydzielana przez tkankę tłuszczową leptyna -
jeden z głównych regulatorów przemiany materii i masy ciała.
Hormon przekazuje do mózgu informacje o tym, że organizm ma pod
dostatkiem energii i nie potrzebuje więcej pokarmu. Działając na
strukturę o nazwie podwzgórze, leptyna hamuje uczucie głodu.
Obecnie istnieje wiele dowodów na to że zaburzenia w wydzielaniu
leptyny są bezpośrednio związane z rozwojem otyłości.

Już wcześniej udało się ustalić, że receptory, za pośrednictwem
których działa leptyna, są rozmieszczone na neuronach w wielu
innych obszarach mózgu, np. związanych z emocjami, jak układ
limbiczny. Niestety, nie wiadomo, jaką rolę hormon odgrywa w
regulacji naszych stanów emocjonalnych i nastroju.

Najnowsze badania prowadzono na szczurach, które przez dłuższy
czas były narażone na działanie nagłych bodźców stresowych, jak
również na przewlekły stres z powodu niskiego statusu w grupie.
Zwierzęta zaczęły mieć w końcu objawy odpowiadające depresji u
ludzi, jak brak zainteresowania potencjalnymi przyjemnościami.
Jednocześnie badacze odnotowali u nich zbyt niski poziom leptyny w
surowicy krwi.

Wstrzykiwanie gryzoniom leptyny łagodziło zachowania typowe dla
depresji. Na przykład wrzucone do zbiornika z wodą szczury były
znacznie mniej sparaliżowane strachem i znacznie krócej
pozostawały w bezruchu, niż szczury, którym nie podano hormonu.

Zmianom zachowania pod wpływem leptyny towarzyszył też wzrost
aktywności w układzie limbicznym, zwłaszcza w hipokampie. 

Zdaniem autorów najnowszej pracy, wyniki te wskazują, że leptyna
może brać udział w kontroli emocji, a zaburzenia w jej produkcji
mogą predysponować do rozwoju depresji pod wpływem długotrwałego
stresu.

Jak spekulują naukowcy, przeciwdepresyjne działanie hormonu może
wynikać z jego zdolności do hamowania produkcji hormonów stresu z
grupy kortykosteroidów.

Istnieją więc duże szanse, że podnoszenie poziomu leptyny w mózgu
może się w przyszłości okazać skuteczną metodą leczenia depresji,
konkludują badacze. (PAP)